Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA 2009
Odsłon: 2182
Andrzej Kubler
Akademia Medyczna we Wrocławiu, Katedra i I Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii
.
Zapewnienie pacjentom bezpieczeństwa podczas leczenia szpitalnego staje się coraz bardziej istotnym problemem opieki zdrowotnej. Jak wynika z danych zebranych w USA, Anglii i Australii około 10% pacjentów leczonych w szpitalach doznaje incydentów zagrożenia bezpieczeństwa niezwiązanych z chorobą podstawową, 8% tych incydentów przyczynia się bezpośrednio do śmierci pacjentów. Około połowie zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu można zapobiec. Anestezjologia i intensywna terapia zajmuje szczególne miejsce w strategii zapewnienia bezpieczeństwa hospitalizowanym pacjentom. Anestezjologia nie służy celom terapeutycznym, ale chroni pacjenta przed chirurgicznym stresem. Dlatego stała się modelowym przykładem dla strategii zapewnienia bezpieczeństwa w medycynie klinicznej. Zasady bezpiecznego znieczulenia opierają się na wzorach pochodzących z lotnictwa. Istnieją ustalone standardy wyposażenia stanowiska znieczulenia oraz postępowania anestezjologicznego. Nowe rozwiązania technologiczne umożliwiają ciągły nadzór nad funkcją organizmu znieczulanego pacjenta oraz pozwalają na konstrukcję urządzeń anestezjologicznych w sposób zapewniający optymalne bezpieczeństwo. Anestezjologia zajmuje się również systemową analizą znaczenia „czynnika ludzkiego", czyli takich elementów jak: wyszkolenie, motywacja, zdolność podejmowania decyzji, zmęczenie w powstawaniu błędów postępowania. Anestezjolodzy wprowadzili do szkolenia techniki symulacyjne na manekinach oraz rejestrację tzw. „zdarzeń krytycznych", które potencjalnie mogłyby zagrażać pacjentom. Intensywna terapia jest również bardzo interesującym obszarem badań nad bezpieczeństwem pacjenta, gdyż w oddziałach intensywnej terapii (OlT) zagrożenie bezpieczeństwa pacjentów jest największe. Pacjent leczony w OlT poddawany jest przeciętnie 178 aktywnościom na dobę, z czego 1% wiąże się z błędem postępowania. 29% tych błędów może być przyczyną poważnych powikłań zdrowotnych. Dla poprawy bezpieczeństwa pacjentów OlT bardzo istotne znaczenie posiada gromadzenie danych na temat incydentów zagrożeń pacjentów powstających w trakcie leczenia. Powstały międzynarodowe systemy rejestracji takich incydentów. Dla uzyskania wiarygodnych raportów o zagrożeniach bezpieczeństwa niezbędne jest stworzenie odpowiedniej atmosfery zaufania określanej jako „safety culture". Działania promujące taką „kulturę bezpieczeństwa" stanowią podstawę efektywnej ochrony pacjenta przed czynnikami zagrożenia związanymi ze środowiskiem szpitalnym.

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA 2009
Odsłon: 1191
Basia Kutryba
Prezes Europejskiego Towarzystwa Jakości w Ochronie Zdrowia (ESQH)
Wiceprzewodnicząca Europejskiej Grupy Bezpieczeństwa Pacjentów i Jakości w Ochronie Zdrowia
.
Bezpieczeństwo pacjenta, mające na celu zmniejszenie liczby zdarzeń niepożądanych w procesie świadczenia opieki medycznej, stanowi jedno z największych wyzwań dla systemów opieki zdrowotnej krajów UE oraz jedno z największych zagrożeń wobec europejskiego zdrowia publicznego. Na podstawie badań przeprowadzonych w niektórych krajach członkowskich UE szacuje się, że od 8 do 12% pacjentów przyjmowanych do szpitali w UE doświadcza szkodliwych skutków ubocznych świadczonej opieki zdrowotnej. Prawdopodobnie odnosi się to zarówno do opieki podstawowej, jak i innych warunków opieki zdrowotnej. Dużej części tych szkód dałoby się uniknąć.
Wiele państw członkowskich podjęło inicjatywę mającą na celu zmniejszenie liczby zdarzeń niepożądanych w warunkach opieki zdrowotnej, jednak powszechne efekty tych działań będą widoczne dopiero za jakiś czas. Państwa członkowskie mogą czerpać korzyści, dzieląc się doświadczeniami, wnoszoną wiedzą, wnioskami z badań oraz dobrą praktyką w dziedzinie bezpieczeństwa pacjenta. Ustanowiono w ten sposób sieć UE ds. bezpieczeństwa pacjenta, angażującą łącznie wszystkie 27 państw członkowskich. Aby dopełnić działania tej sieci operacyjnej, Komisja Europejska dąży do zaangażowania politycznego ze strony wszystkich państw UE w ramach polityki zdrowotnej stawiającej na pierwszym miejscu bezpieczeństwo pacjenta, przyjmując w grudniu 2008 r. zalecenie Rady dotyczące bezpieczeństwa pacjenta.
Bezpieczeństwo pacjenta jest zasadniczym elementem jakości opieki zdrowotnej. W Komunikacie dotyczącym Bezpieczeństwa Pacjenta, jaki dołączono do zalecenia Komisji, zasygnalizowano dalsze prace nad ulepszaniem jakości opieki. We współpracy z państwami członkowskimi Komisja obecnie rozważa pytanie, na ile UE może pełnić rolę pomocnika w kwestiach jakości opieki zdrowotnej w państwach członkowskich.
Dużą część pracy związanej z dziedziną jakości wykonuje również Europejskie Towarzystwo Jakości w Ochronie Zdrowia i sieć jego stowarzyszeń ds. jakości, np. Greckie Towarzystwo Jakości i Bezpieczeństwa Pacjenta

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA 2009
Odsłon: 1213
Halina Kutaj-Wąsikowska
Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia, Kraków
.
Na świecie przeprowadza się rocznie 234 mln zabiegów operacyjnych. Opieka chirurgiczna związana jest ze znacznym ryzykiem powikłań i zgonów. Powikłania dotyczą od 3-17% pacjentów poddawanych zabiegom. Szacunkowe dane wskazują, że co najmniej połowie powikłań chirurgicznych można zapobiec.
W 2008 roku Światowa Organizacja Zdrowia opublikowała wytyczne dotyczące opieki okołooperacyjnej. Na podstawie wytycznych zaprojektowano 19 pozycji listy kontrolnej - krytycznych punktów kontrolnych, których przestrzeganie w znaczny sposób ogranicza występowanie powikłań okołooperacyjnych. Karta dzieli zabieg operacyjny na trzy fazy, z których każda odpowiada poszczególnym etapom procedury zabiegowej. Są to kolejno: faza przed znieczuleniem, faza po znieczuleniu, lecz przed nacięciem, faza tuż przed wywiezieniem pacjenta z sali operacyjnej. Weryfikacji podlegają m.in. antybiotykoterapia, profilaktyka zatorowo-zakrzepowa, właściwe ułożenia pacjenta na stole operacyjnym, ryzyko krwawienia.
Wiele weryfikacji zawartych w Karcie jest już stosowanych na całym świecie, jednak nie zawsze są one rzetelnie i kompleksowo stosowane. Efektywne stosowanie karty wymaga praktyki i ćwiczenia ze strony zespołu zabiegowego, zmusza do skutecznej komunikacji i dobrej współpracy w zespole, co w znacznym stopniu wpływa na poprawę bezpieczeństwa pacjenta.
Na przełomie października i listopada 2009 przeprowadzono pilotaż zmodyfikowanej Okołooperacyjnej Karty Kontrolnej w 5 polskich szpitalach. Wnioski z badania wskazują, że Karta nie wymaga wielu zmian w dotychczasowej pracy zespołów zabiegowych, a jej wprowadzenie jest aprobowane przez personel.

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA 2009
Odsłon: 1808
Anna Ksykiewicz-Dorota, Grażyna Rogala-Pawelczyk
Uniwersytet Medyczny w Lublinie, Katedra i Zakład Zarządzania w Pielęgniarstwie
.
Wielkość wydatku energetycznego pielęgniarki odcinkowej w czasie zmiany roboczej stanowi sumę wartości energetycznych wydatkowanych na wykonanie poszczególnych czynności zawodowych, a na jego wartość wpływa m.in. długość zmiany roboczej. Dłuższy czas pracy niekorzystnie rzutuje na ogólne dobowe obciążenie pracą, zwiększa zmęczenie, jest przyczyną mniejszej wydajności, pogarsza jakość pracy i zwiększa ryzyko wystąpienia błędu medycznego czy zdarzenia niepożądanego na pielęgniarskim stanowisku pracy.
Celem pracy było:
1. określenie wielkości obciążenia pracą na stanowisku pielęgniarki w oddziale zabiegowym,
2. uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy zwiększony wysiłek w czasie pracy może być przyczyną wystąpienia błędu medycznego w działalności zawodowej pielęgniarki w oddziale zabiegowym.
Dla oceny obciążenia pracą dokonano analizy następujących elementów: obciążenia pracą dynamiczną, obciążenia statycznego oraz obciążenia wynikającego z monotypowości wykonywanych ruchów. Zastosowano w badaniu metodę tabelaryczno-chronometrażową wg Lehmanna oraz metodę Kirschnera, a techniką badawczą była fotografia ciągła, która pozwoliła na ustalenie rodzaju i czasu trwania poszczególnych czynności roboczych.
Informacje na temat zagrożenia wystąpieniem błędu medycznego w czasie pracy uzyskano za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety. Badaniem objęto 2O0 pielęgniarek pracujących w oddziałach zabiegowych i 100 pielęgniarek zatrudnionych w POZ.
Z przeprowadzonych badań wynika że:
1. Wydatek energetyczny na stanowisku pielęgniarki odcinkowej podczas dyżurów 12-godzinnych jest wyższy niż podczas dyżurów 8-godzinnych;
2. Dłuższy czas pracy zwiększa zmęczenie i obniża wydajność pracy;
3. Zmęczenie związane z dłuższym czasem pracy stanowi przyczynę obawy popełnienia błędu wśród badanych pielęgniarek;
4. Obawa popełnienia błędu w pracy jest jednym z czynników skłaniających pielęgniarki do zmiany
pracy;
5. Długotrwałe ryzyko popełnienia błędu w pracy stanowi jedną z przyczyn powstawania zespołu wypalenia zawodowego u pielęgniarek.

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA 2009
Odsłon: 1150
Jerzy Krupiński
Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
.
Stomatologia jest jedną ze specjalności nauk medycznych, która w ostatnich 20 latach zrobiła ogromny postęp. Stało się to za sprawą zarówno postępu i rozwoju wiedzy medycznej, który dzięki licznym pracom naukowym, badaniom przez ośrodki akademickie, ale także przez zaplecze naukowe licznych producentów materiałów i sprzętu stomatologicznego doprowadził do tego, że dzisiaj jesteśmy w stanie utrzymać w jamie ustnej własne zęby pacjenta przez znacznie dłuższy czas, niż to miało miejsce jeszcze nie tak dawno. Z drugiej strony dokonał się ogromny postęp techniczny i technologiczny, być może jeszcze większy niż postęp wiedzy, który umożliwił w dużej mierze zastosowanie najnowszych osiągnięć wiedzy w praktyce. Olbrzymią rolę odegrała tutaj ergonomia, która w ostatnich latach jako nauka wkroczyła do uczelni medycznych, w tym do stomatologii. Przejście lekarzy stomatologów na system pracy z pacjentem w pozycji leżącej spowodowało konieczność wprowadzenia ergonomii do programów nauczania w uniwersytetach na wydziałach dentystycznych. Przejście na nowy system to prawdziwa rewolucja w stomatologii. To konieczność dostosowania sprzętu i odpowiedniej ergonomicznej organizacji gabinetu. To także praca zespołowa - lekarza z asystentką lub asystentkami, praca na „cztery czy sześć rąk". Walory zdrowotne tego systemu dla lekarzy stomatologów są niewątpliwe. Dlatego coraz więcej stomatologów w naszym kraju próbuje przejść z pracy z pacjentem w pozycji siedzącej na pracę z pacjentem w pozycji leżącej. Walory tej pracy są zrozumiałe, ale są też przeszkody. Przeszkody dotyczą względów psychologicznych, finansowych, technicznych oraz organizacyjnych.
Wyjątkowo duża ilość sprzętu, urządzeń i materiałów, jakie znajdują się w gabinecie stomatologicznym, wymaga ergonomicznej organizacji pracy i odpowiednich prostych zasad pracy, która powinna zabezpieczyć przed popełnieniem błędów przez zespoły stomatologiczne. Brak odpowiedniej organizacji może skutkować poważnymi konsekwencjami zarówno dla pacjenta, jak i personelu.
  1. RYZYKO LECZNICZE A BŁĄD MEDYCZNY
  2. OŚWIETLENIE JAKO CZYNNIK KSZTAŁTUJĄCY WARUNKI PRACY WZROKOWEJ PERSONELU PIELĘGNIARSKIEGO NA SALACH OPERACYJNYCH I JEGO POTENCJALNY WPŁYW NA RYZYKO BŁĘDU MEDYCZNEGO
  3. BŁĄD MEDYCZNY W ASPEKCIE CZYNNIKÓW PSYCHOSPOŁECZNYCH. ROLA ERGONOMICZNEGO PROJEKTOWANIA ŚRODOWISKA PRACY W MEDYCYNIE
  4. KONIECZNE WARUNKI DLA ZGŁASZANIA ZDARZEŃ NIEPOŻĄDANYCH

Strona 5 z 7