Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA_2012
Odsłon: 1520

Franciszek Bujak

 Zakład Zdrowia Publicznego, Instytut Medycyny Wsi w Lublinie

 Badania ergonomiczne poza parametrami obiektywnymi (antropometrycznymi, technicznymi, funkcjonalnymi) odwołują się także do subiektywnych odczuć pracownika, w związku z użytkowaniem maszyn, narzędzi i obiektów, do subiektywnej oceny warunków środowiska fizycznego, jak też środowiska psychospołecznego (poczucie komfortu, więzi społecznej, zadowolenia itp.). Jeśli praca i warunki, w jakich się ona odbywa, zaspokajają potrzeby pracownika, satysfakcjonują go, wywołują zadowolenie, to z punktu widzenia psychologii jest ona optymalna. Pracujący jest wtedy w stanie znieść bardzo wiele wymagań, zagrożeń, niedogodności i odczuwać zadowolenie z takiej pracy. Co więcej oddziaływanie różnych czynników szkodliwych dla zdrowia będzie osłabiane bądź wręcz niwelowane poprzez bodźce natury psychicznej i na odwrót: praca frustrująca, a więc nie pozwalająca zaspokoić w stopniu oczekiwanym przez pracownika jego potrzeb, pomimo obiektywnie komfortowych warunków technicznych i środowiskowych, w krótkiej perspektywie czasowej może, na drodze neuro-psycho-immunologicznych połączeń, doprowadzić do różnego typu zaburzeń, znanych jako choroby psychosomatyczne. Nie zawsze to, co obiektywne (w świetle norm higienicznych) jest optymalne, subiektywnie postrzegane i pozytywnie oceniane przez wszystkich pracowników. W wystąpieniu zostaną zreferowane wybrane wyniki badań młodzieży kończącej szkoły rolnicze na poziomie matury w roku szkolnym 2000/2001 (1713 osób) i w 2006/2007 (2073 osób). Badania ankietowe dotyczyły m. in. opinii badanych na temat wsi, rolnictwa, ludności wiejskiej, warunków pracy i życia. Wyniki badań wskazują na niski, lecz wzrastający prestiż zawodu rolnika. Pomimo wielu zagrożeń dla zdrowia i życia podczas pracy, zawód rolnika cieszy się rosnącym zainteresowaniem wśród absolwentów techników rolniczych. Niezależność, samodzielność, w miarę dostanie życie stanowią o jego wzrastającej atrakcyjności wśród młodzieży.

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA_2012
Odsłon: 1375

Marcin Buczaj

 Katedra Inżynierii Komputerowej i Elektrycznej, Politechnika Lubelska

Systemy monitoringu wizyjnego CCTV wchodzą w skład technicznych środków zabezpieczenia mienia. Ich podstawowym zadaniem jest dostarczenie do odpowiednich komórek systemu ochrony obiektu wyczerpującej informacji w postaci obrazu o aktualnym stanie chronionego obszaru. Istotne staje się takie skonfigurowanie systemu CCTV, aby w zależności od występującej sytuacji użytkownik w danym momencie otrzymał jak najpełniejszą i dostosowaną do aktualnych potrzeb informację. Może ona dotyczyć: sprawdzenia chronionego obszaru, potwierdzenia wystąpienia naruszenia danej strefy, rozpoznania intruza lub powstałego zagrożenia. Wymienione czynniki wpływają nie tylko na aktualny poziom bezpieczeństwa w chronionym obiekcie, ale dają możliwość odpowiednim komórkom systemu bezpieczeństwa na wczesne reagowanie na dane zagrożenia i eliminowanie go lub ograniczanie jego wpływu na otoczenie i zrealizowane w celu ataku. Z przedstawionych zadań wynika, że aby system monitoringu spełniał swoje zadanie musi umożliwiać obrazowanie jak największego obszaru. Dzięki temu użytkownik ma możliwość wnikliwej obserwacji chronionego obiektu. Jednak zbyt duża ilość kamer w systemie może powodować, że użytkownik systemu nie jest w stanie śledzić i prawidłowo reagować na występujące w obiekcie zagrożenia. Zastosowanie zbyt dużej ilości kamer wpływa w sposób istotny na skuteczność działania systemu, powodując nawet dysfunkcyjność systemu. Również dla użytkownika taka sytuacja wiąże się ze zmniejszeniem komfortu pracy oraz obniżeniem ergonomii obsługi systemu. W artykule przedstawiono techniczne środki umożliwiające podniesienie ergonomii użytkowania systemu poprzez zastosowanie aparatu informatycznego. Zwrócono uwagę na możliwość wykorzystania, dedykowanych dla danego obiektu, algorytmów jednoczesnego wysterowania kamer obrotowych PTZ umożliwiających ograniczenie niezbędnych działań użytkownika podczas realizacji przez niego zadań nadzoru w chronionym obiekcie.

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA_2012
Odsłon: 1331

Agnieszka Buczaj

 Instytut Medycyny Wsi w Lublinie

 W zapewnieniu właściwych warunków pracy w przemyśle spożywczym niezbędne staje się przeprowadzenie ergonomicznej oceny stanowisk pracy. Przeprowadzenie kompleksowej oceny i analizy warunków pracy związane jest koniecznością gromadzenia i aktualizowania wymagań z zakresu bezpieczeństwa, higieny pracy i ergonomii oraz informacji o ocenianym stanowisku i wynikach przeprowadzonych ocen. Ponadto sam proces oceny wiąże się powtarzalnością poszczególnych etapów, co wymusza zastosowanie wspomagania komputerowego. W pracy opisano zastosowanie modelowania obiektowego do budowy komputerowego systemu oceny warunków pracy, której podstawą była identyfikacja dziedziny przedmiotowej oraz opracowanie koncepcji procesu oceny warunków pracy. Przedstawiono główne założenia modelu systemu stworzonego do oceny warunków pracy na stanowiskach w sterowniach oraz jego adaptację i wykorzystanie do przeprowadzenia ergonomicznej oceny stanowisk pracy w zakładzie produkcji makaronu. Ponadto omówiono wyniki oceny przeprowadzonej na wybranych stanowiskach pracy z wykorzystaniem stworzonej aplikacji. Przeprowadzenie ergonomicznej oceny warunków pracy na stanowiskach w zakładzie produkcji makaronu pozwoli na stwierdzenie nieprawidłowości w zakresie przystosowania do cech psychofizycznych pracowników, zapewnienia optymalnych warunków środowiska materialnego i organizacji pracy oraz umożliwi zidentyfikowanie i ograniczenie powstawania zagrożeń występujących w środowisku pracy, co przyczyni się do poprawy bezpieczeństwa pracy na tych stanowiskach.

Szczegóły
Kategoria: STRESZCZENIA_2012
Odsłon: 1478

Sylwia Bęczkowska, Iwona Grabarek, Włodzimierz Choromański

 Wydział Transportu, Politechnika Warszawska

Transport towarów niebezpiecznych stanowi potencjalne zagrożenie dla życia i zdrowia ludzi oraz środowiska naturalnego. Każdego roku rejestruje się kilkaset kolizji z udziałem pojazdów z towarami niebezpiecznymi, które bardzo często prowadzą do powstania rozlewisk przenikających do gruntu, wód podziemnych, toków wodnych, powodując degradację życia biologicznego. Liczba kilkuset kolizji w porównaniu z liczbą wypadków z udziałem innych użytkowników dróg, np. samochodów osobowych, jest relatywnie mała, problem tkwi jednak w rozmiarze ich skutków. Straty mogą być różnego rodzaju: ludzkie, ekologiczne, jak i finansowe. Podejmowanie działań profilaktycznych, minimalizujących możliwość wystąpienia strat w przewozie towarów niebezpiecznych, powinno wynikać z dokładnej oceny ryzyka, uwzględniającej jak największą liczbę czynników mających potencjalny wpływ na prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzenia niepożądanego, w tym czynnik ludzki. W celu kształtowania bezpieczeństwa ruchu drogowego podejmowane są próby zastosowania oceny i analizy oraz zarządzania ryzykiem. W większości stosowane modele ocen ryzyka są oparte na bezpośrednim wykorzystaniu danych statystycznych dotyczących niesprawności całych systemów technicznych lub na przeprowadzeniu prostych analiz drzew uszkodzeń takich systemów na podstawie dostępnych danych dotyczących uszkodzeń ich elementów. Analiza literatury krajowej i zagranicznej w zakresie oceny ryzyka w transporcie towarów niebezpiecznych wskazuje na brak jednolitego i kompleksowego podejścia do tego problemu. W pracy omówiono zagadnienia związane z analizą ryzyka z uwzględnieniem czynnika ludzkiego w drogowym transporcie towarów niebezpiecznych. Ponadto przedstawiono koncepcję budowy modelu ryzyka oraz jego wykorzystania do wyboru optymalnej trasy w przewozie drogowym towarów niebezpiecznych.

Strona 4 z 4