Katedra i Zakład Zarządzania w Pielęgniarstwie, Wydział Pielęgniarstwa i Nauk o Zdrowiu,

Uniwersytet Medyczny w Lublinie

Obciążenie psychiczne obejmuje dwa elementy: obciążenie umysłowe stanowiące sumę obciążeń sygnałami, decyzjami, i czynnościami manualnymi oraz obciążenie psychonerwowe wynikające z intensywności emocji, jakie wywołuje proces pracy czy czynność. Obciążenie psychiczne wynikające z pracy na stanowisku pielęgniarki określono w oparciu o:

1. szacunkową ocenę obciążenia psychicznego wg Franaszczuk i Gadomskiej,
2. subiektywną ocenę zmęczenia na podstawie Kwestionariusza japońskiego.

Metoda szacunkowa oparta została na podziale procesu pracy na 3 etapy: odbiór informacji, podejmowanie decyzji i wykonywanie czynności. Uwzględniono też takie kryteria jak: częstotliwość, zmienność, złożoność, dokładność i ważność wymienionych etapów pracy. Analizę procesu pracy przeprowadzono na podstawie fotografii dnia pracy.

Subiektywna ocena zmęczenia na stanowisku pielęgniarki została dokonana w oparciu o Kwestionariusz japoński ze zmodyfikowaną skalą dla potrzeb badania pielęgniarskich stanowisk pracy. Badana osoba wyrażała swoje odczucia wybierając jeden z punktów pięciostopniowej skali. Obliczono procentowy wskaźnik występowania zmęczenia, który analizowano w 3 grupach: spadek aktywności, zmniejszona motywacja, obciążenie fizyczne.

Porównano obciążenie uzyskane za pomocą skali szacunkowej z subiektywną oceną pielęgniarek. Dokonano też porównania pomiędzy dyżurami dziennymi i nocnymi oraz w poszczególne dni tygodnia. Badanie prowadzono w grupie pielęgniarek zatrudnionych w oddziałach zabiegowych i zachowawczych szpitala.

Analiza materiału wykazała różnice obciążenia psychicznego w oddziałach zachowawczych i zabiegowych oraz różnice obciążenia psychicznego na różnych dyżurach i w różnych dniach tygodnia.