Ryszard Andrzejak1, Izabela Witczak2
1 Akademia Medyczna we Wrocławiu
2 Akademicki Szpital Kliniczny im. Mikulicza Radeckiego we Wrocławiu
Zakłady opieki zdrowotnej chcąc zagwarantować bezpieczeństwo leczonym pacjentom, muszą jakość rozumieć w sposób kompleksowy. Kompleksowość ta powinna dotyczyć zagadnień jakości w ujęciu mikro i makro, jakości wyrobów medycznych i usług zaspokajających oczekiwania pacjenta, a także jakości czynników związanych z ergonomicznym kształtowaniem stanowisk pracy, bezpieczeństwa pracy i procesów oraz ochrony środowiska. Jakość opieki zdrowotnej, a zwłaszcza jej aspekt określany mianem efektywności, na którą składają się skuteczność i bezpieczeństwo, stanowią coraz istotniejszą determinantę zdrowia społecznego.
Zbyt niski poziom ergonomicznej jakości obiektów technicznych w stosunku do oczekiwań użytkowników (ale również przez nich często niezauważany), jest źródłem wielu dodatkowych kosztów i strat - zarówno ekonomicznych, jak i społecznych. Dlatego działania zmierzające do podniesienia poziomu ergonomicznej jakości obiektów technicznych w ochronie zdrowia są ze wszech miar słuszne, społecznie pożądane i ekonomicznie uzasadnione.
Nowatorskie podejście do zapobiegania popełnianiu błędów medycznych polega na współdziałaniu osób, współpracujących ze sobą zespołów oraz całych organizacji w tworzeniu polityki zapewnienia bezpieczeństwa. Błędy muszą być postrzegane jako dowód niedoskonałości systemu, a nie ludzkiego
charakteru.
Pomimo dużej świadomości wśród profesjonalistów medycznych o zdarzeniach niepożądanych oraz podejmowanych działaniach prewencyjnych ( np. standardy postępowania medycznego), nadal istnieje problem popełnianych błędów w procesach diagnostyczno-terapeutycznych.
Aby zrozumieć istotę zarządzania zakładem opieki zdrowotnej, należy postrzegać go w wymiarze globalnym jako organizację, którą tworzą technologia, infrastruktura oraz pracujący w niej personel.
W zakładach opieki zdrowotnej realizowany jest szereg procesów zarówno medycznych wynikających z opieki lekarskiej oraz pielęgniarskiej, jak i niemedycznych, związanych działalnością administracyjną szpitala oraz usługami pomocniczymi. Dlatego konieczne jest nie tylko nadzorowanie poszczególnych procesów realizowanych w szpitalu, ale również ich monitorowanie i analizowanie w aspekcie występowania zdarzeń niepożądanych.